سرقت ادبی چیست؟ مدت هاست که بحث های داغی در جامعه علمی در مورد سرقت ادبی وجود دارد. عمل سرقت ادبی شامل کپی کردن کار، ایده یا کلمات شخص دیگری و ادعا کردن آنها به عنوان متعلق به خودتان است. تخلفات تحصیلی مانند این نقض فاحش اصول اساسی یادگیری علمی تلقی می شود. سرقت ادبی در مقالات علمی انواع مختلفی دارد و همچنین راه های متعددی برای پیشگیری از آن وجود دارد که در این مقاله به آنها می پردازیم.
انواع سرقت علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. تحقیقات علمی معمولاً با انواع سرقت ادبی زیر روبرو می شوند:
1. سرقت علمی مستقیم
یکی از اشکال آشکار سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است، که در آن شخص بدون ذکر منبع، کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می کند. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
ممکن است با کپی کردن متن از منبع منتشر شده، کپی کردن متن از اثر همکار یا کپی کردن متن از یک نشریه منتشر نشده، سرقت علمی مستقیم انجام شود. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. برای محققین، اعتبار مناسب همه منابع و اخذ مجوز در صورت لزوم ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
استفاده مجدد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب، خود سرقت ادبی است. علیرغم این واقعیت که ممکن است به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان می تواند منجر به رد شدن دستنوشته شما شود.
سرقت ادبی ممکن است به طرق مختلفی رخ دهد، از جمله ارسال نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، ارسال نسخه‌های خطی که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی هستند، یا ارسال نسخه‌هایی که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کنند. یک خط موجود دوباره استفاده می شود. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است، بدون ذکر منبع یا مجوز مناسب نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
محققان باید اطمینان حاصل کنند که به درستی به آثار منتشر شده قبلی خود استناد می کنند و در صورت لزوم مجوز دریافت می کنند. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
مفهوم بازنویسی سرقت ادبی زمانی است که فرد از کلمات و ساختار جملات شخص دیگری استفاده می کند اما آنها را کمی تغییر می دهد. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
اگر ایده یا کار دیگری را ارائه می کنید، مطمئن شوید که به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنید. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
وقتی یک نسخه خطی از منابع مختلف موزاییک شده و بدون انتساب مناسب استفاده شود، سرقت ادبی محسوب می شود. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
سرقت ادبی را می توان با استفاده از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد مناسب ایجاد کرد.
هنگام ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع را به درستی ذکر کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان می دهند.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
در مقالات علمی، سرقت ادبی می تواند عواقب جدی داشته باشد. در صورتی که محققی مرتکب سرقت ادبی شود، احتمال دارد عواقب زیر رخ دهد:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند با چنین ضربه ای به حرفه آنها آسیب ببیند. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت علمی می تواند به طور جدی توسط سرقت ادبی از بین برود. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. علاوه بر تأثیرگذاری بر آینده شغلی یک محقق، یک شهرت آسیب دیده می تواند فرصت های او را در آینده محدود کند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. در مقابل، سرقت ادبی طبق قوانین کپی رایت جرم محسوب می شود زیرا حقوق نویسنده را نقض می کند. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
دانشمندان نیز در صورت ابطال مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت علمی، مشمول ابطال می شوند. وقوع این اتفاق برای یک محقق می تواند برای آینده شغلی آنها مخرب باشد. در صورت لغو مدرک، ممکن است شغل خود را از دست بدهید و فرصت های آینده را محدود کنید.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت علمی یک موضوع جهانی است و ایران نیز از این امر مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران در سال های اخیر برای جلوگیری از سرقت ادبی و حفظ یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. افرادی که در ایران به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
به منظور پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) اقدامات متعددی را انجام داده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
سرقت ادبی در ایران به عنوان یک جرم جدی دانشگاهی تلقی می شود و محققین به دلیل آن می توانند به شدت مجازات شوند. سرقت ادبی بر اساس شدت مجازات مجازات می شود. از جمله مجازات های رایج در ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. اگر مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت ادبی لغو شود، می تواند بر شغل و فرصت های آینده یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تعلیق مرتبط با سرقت ادبی می تواند برای محققان اعمال شود. کمبود بودجه و منابع می تواند مانع ادامه کار آنها شود.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. برای مدت معینی اجازه انتشار هیچ اثری را نخواهند داشت. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
مجازات‌های بیشتر ممکن است شامل جریمه برای محققانی باشد که به سرقت ادبی متهم شده‌اند. جریمه با درجه سرقت علمی تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
علاوه بر جلوگیری از سرقت ادبی، دولت ایران چندین گام دیگر را نیز برای تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام داده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. NREC به عنوان بخشی از مأموریت خود برای ارتقای یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل‌هایی را برای تحقیقات اخلاقی تدوین کرد و به محققان پشتیبانی و آموزش ارائه کرد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبی
تورنیتین
این ابزار کار دانشجویی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت‌های بین نسخه‌های دست‌نویس و آثار منتشر شده شما را برجسته می‌کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
از ابزارهای نوشتاری مانند Grammarly برای جلوگیری از اشتباهات تایپی، اشتباهات گرامری و سرقت ادبی استفاده می شود. این ابزار با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده، هرگونه شباهت را برجسته می کند. بررسی کننده سرقت ادبی مانند Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. علاوه بر این، پس از بررسی ابزار برای محتوای تکراری در اینترنت، یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می‌شود. به طور معمول، مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی با Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را شناسایی می کند. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
نرم افزار رایگان تشخیص سرقت ادبی، DupliChecker، یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا هرگونه سرقت ادبی را تشخیص دهد. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند.
مجلات علمی از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات خود استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی مجلات علمی یکی از روش های اولیه دانشمندان برای تشخیص سرقت ادبی است. در بررسی دست‌نوشته‌ها، داوران آنها را با پایگاه داده بزرگی از مطالب منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می‌کنند. بررسی دقیق نسخه خطی می تواند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را نشان دهد.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت علمی در مقالات علمی استفاده می کنند. در چنین ابزارهای نرم افزاری، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
در زیر برخی از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی مورد استفاده توسط داوران مجلات دانشگاهی آمده است: Turnitin، iThenticate، و Copyscape.
بررسی مرجع
داوران مجلات علمی از بررسی مرجع برای تشخیص سرقت ادبی در مقالاتی که بررسی می کنند استفاده می کنند. ارجاع به یک نسخه خطی با ارجاع به منابع فهرست مرجع در نسخه خطی مقایسه می شود. استناد به همه منابع و عدم استناد با این روش تضمین می شود.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. داوران ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، انجام دهند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
برای محققین مهم است که هنگام نوشتن مقالات علمی از دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها پیروی کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
مقالات علمی باید به درستی استناد شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. استنادهای درون متنی و فهرست مرجع مقاله را به پایان می رساند. استنادهای درون متنی باید حاوی نام نویسنده، تاریخ انتشار و صفحه(های) مقاله اصلی باشد. فهرست منابع را بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی سازماندهی کنید تا همه منابع مورد استفاده در مقاله را شامل شود.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. سبک استناد مورد نیاز هر رشته باید آشنا و به شدت رعایت شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. با مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، این ابزارها می توانند هر شباهتی را شناسایی کنند. بررسی‌کننده سرقت ادبی به محققان کمک می‌کند قبل از ارسال مقالات خود، سرقت ادبی را شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. بازنویسی باید با دقت انجام شود تا از تغییر معنای نویسنده اصلی جلوگیری شود. اگر خیلی دقیق ترجمه کنید، ممکن است سرقت ادبی کنید، که زمانی اتفاق می افتد که از کار شخص دیگری استفاده می کنید اما کلمات یا ساختار جمله را تغییر می دهید.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام نوشتن ترجمه خود استفاده کنند. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع نیز برای اعتبار مناسب کار نویسنده اصلی ضروری است.
قوانین کپی رایت را بدانید
حق مالکیت آثار اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. دانستن قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر شده است برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
مقالات علمی باید به زبان خودتان نوشته شود تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. در مورد نقل قول مستقیم، باید به درستی استناد شود و در داخل گیومه قرار گیرد. در صورت خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی برای جلوگیری از سرقت ادبی نیاز به ثبت دقیق منابع دارند. در طول فرآیند تحقیق، محققان باید تمام منابع خود و همچنین تمام اطلاعات مربوطه از جمله نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را پیگیری کنند. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. مستندسازی صحیح منابع تضمین می کند که از محتوای سرقتی تصادفی جلوگیری می شود و همه منابع به درستی اعتبار می یابند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که قبل از ارسال مقاله، کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع را اعتبار داده اند و از سرقت ادبی اجتناب می کنند. تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری نیز مهم است. بررسی نسخه خطی قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
آزار و اذیت در جامعه علمی یک جرم جدی است که می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، مجازات های قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
محققان باید استنادهای مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، نوشتن با کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود را قبل از ارسال در نظر بگیرند.
داوران مجلات علمی با شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی مرجع از جمله ابزارهایی هستند که توسط بازبینان برای شناسایی سرقت ادبی و اطمینان از مطابقت نسخه خطی با استانداردهای یکپارچگی علمی استفاده می شود.
برای اطمینان از کیفیت و یکپارچگی آکادمیک، محققان باید از سرقت ادبی اجتناب کنند و از اصل بودن کار خود اطمینان حاصل کنند. تحقیقات علمی زمانی می تواند پیشرفت کند که محققان از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیروی کنند.